سرود زندگی
داخل یک پرانتز به وسعت جهان، بوسه بر لبان هم، ایستاده بر تلی از آوار، نظاره کن تولد دوباره بشر از خاکستر جنگ پس از فروپاشی جهان، با سیراب شدن خاک از خون
بهای کوچک برای اشک بچه های جنگ، مادران سیاه پوش و پوتین و سلاح های مدفون.
و در آخر بخوان به نام بشر، این زاده جدال ابلیس و الله از سرود زندگی، پس پایان آن.
ساکو شجاعی
98.8.12
نظرات شما عزیزان: